Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanın içinde minik bir ağaç varmış. Bu ağaç, her geçen gün biraz daha büyür, gövdesi güçlenir ve dalları genişlerdi. Ancak, diğer ağaçlar gibi o da bir gün rüzgârın ne kadar güçlü olduğunu görmek istemiş. Bir gün, fırtına ormanın içine girmeye başlamış. Diğer ağaçlar köklerine daha sıkı tutunarak rüzgârı karşılamışlar.
Minik ağaç, “Ben de rüzgârı çok severim, o yüzden fırtınaya karşı durmak istiyorum!” demiş. Ama diğer ağaçlar, “Hayır, küçük dostum, fırtına güçlüdür. Sadece köklerine sıkı sıkı tutun ve sabırlı ol,” demişler.
Fırtına çok güçlüymüş ve minik ağaç bir süre sonra sallanmaya başlamış. Bir anda, dalının bir kısmı kırılmış. Neyse ki, o zaman köklerine sıkıca tutunmayı hatırlamış. Fırtına dindikten sonra, minik ağaç sabırla büyümeye devam etmiş ve her geçen gün daha güçlü olmuş.
