Bir zamanlar, büyük bir ormanın içinde minik bir ayıcık yaşarmış. Ayıcık, her gece uyumadan önce hayvan arkadaşlarıyla oyunlar oynar, günün yorgunluğunu atarmış. Fakat bir gün, Ayıcık biraz uykusuz kalmış ve çok yorgun hissetmiş. Herkes uyuduğunda, o hala oyun oynamak istiyormuş.
Ayıcık, kuzuya, tavşana ve sincaba gidip, “Hadi oyun oynayalım!” demiş. Ama onlar, “Biz uyumalıyız, sabah çok erken uyanacağız,” demişler. Ayıcık, çok üzülmüş ama sonra yıldızlar ona yaklaşmış ve “Bizim gibi parlak ve güçlü olabilmek için uykunu alman gerek,” demişler.
Ayıcık, biraz düşündükten sonra, yavaşça uykuya dalmış. Sabah uyandığında, çok enerjik ve mutluymuş. Yıldızlar da ona “İyi uykular, Ayıcık!” demiş.
